ik ben ik

Laatst was ik even noodgedwongen op de zolder, en net als bij zoveel zolders, is ook die van ons een enorme bende. Een opeenstapeling van je verleden en alles daarvan dat je niet over je hart kon verkrijgen om weg te gooien. En terwijl ik daar eigenlijk op zoek was naar heel iets anders. Kwam ik daar een doosje tegen met al mijn oude dagboeken en gedichtenbundels. Natuurlijk kon ik het niet laten om even door deze kleinoden heen te snuffelen en fragmenten van wat ik geschreven had te lezen. OEI! Wat was ik een zwaar op de hand liggend persoontje zeg! Maar dat is ook niet gek als ik bedenk hoe ik dit leven tot nu toe ben doorgekomen. Toch, als ik die krabbels lees, Waarin werkelijk alle emoties van een jong leven naar boven komen, soms vrolijk en verliefd, maar net zo vaak ook zwaar. Dan trekt er een glimlach om mijn mond. Want man, wat heb ik veel kunnen leren al in mijn leven en wat heb ik geknokt om mezelf te leren kennen. Te ontdekken wie ik ben. En hoewel het toen echt niet zo fijn was en ik soms diep ongelukkig kon zijn, ben ik trots omdat ik nooit heb opgegeven, nooit mijn eigen ik heb verloochend en iedere ervaring heb aangegrepen om ervan te leren en er sterker van te worden. Ik blijf door leren, mezelf ontwikkelen. de rest van mijn leven, iedere dag weer. En al is het soms net zo zwaar als dat het licht kan zijn. Ik geniet van de weg die leven heet.  

Even iets uit de oude doos om over na te denken tussendoor:

Ik ben ik:

 



Ik ben ik en niet een ander,

want een ander is zichzelf,

toch ben ook ik mezelf

dus waarom ben ik dan ik?

 

Ik ben ik en niet een ander,

want een ander is niet ik,

maar een ander noemt zich ik,

toch is er maar 1 ik, en dat ben ik.

maar waarom niet een ander?

 

Ik ben ik omdat ik mezelf ben,

toch is een ander ook zichzelf, maar kan niet ik zijn,

Want ik ken maar 1 ik en dat ben ik,

en zeker niet een ander.

 

 

 

jaja, zo diep dacht ik toen al. Noem het filosofisch, noem het wazig... maar het omschrijft wel de vraag denk ik waar veel mensen ergens in hun leven tegenaan lopen. De vraag Wie ben ik echt? Hier nog een kleintje dan in dezelfde trant:

 

Een ander Ik:

 

Als een ander ik zou zijn,

was ik niet mezelf,

Maar als ik niet mezelf zou zijn,

was ik nog geen ander.

 

 

Ik zeg... Diep... heel diep...

Leuk en leerzaam om af en toe terug te kijken op de weg die je hebt afgelegd. Want wat ik zo bijzonder vind, is dat alles wat we in ons leven meemaken, iedere positieve en negatieve ervaring waar we deel van uit hebben gemaakt, vormt ons tot de persoon die we zijn, en geeft ons de levenslessen, die we kunnen leren om ons door te blijven ontwikkelen en steeds wijzer te worden in kennis, zelfkennis en gedrag.

 

 



(gewoon omdat dit alles zegt over hoe ik momenteel in het leven sta)

 

heel veel liefs

Vivi