Druk

Het is alweer erg lang geleden dat ik een stukje heb geschreven voor op mijn blog. Niet omdat ik er geen zin in had, niet omdat ik niets te schrijven had, maar puur omdat mijn leven ineens enorm hectisch werd met veel veranderingen en dus ook erg druk werd. Ik vond werk.


Tijdelijk weliswaar maar toch werk. Ik was dolgelukkig. Maar al snel hield mijn werk op en begon ik aan een cursus om mijn kansen op een nieuwe baan te vergroten. Ik behaalde mijn certificaat, mijn man en kinderen kregen een auto ongeluk (gelukkig was iedereen ongedeerd maar toch enorm schrikken) en ik vond weer werk.


WEER vervanging dus WEER maar tijdelijk. Maar toch! Ik was weer enorm blij! Dit keer was het werk binnen het voortgezet onderwijs. Ik moest rekenen geven aan de klassen die een uur uitval hadden. Ik bezwoer mezelf dat ik me niet te veel zou gaan hechten. Niet aan leerlingen en niet aan mijn collega's. Want ik wist ook dat ik weer weg zou moeten, alleen nog niet wanneer. Dat maakt het niet makkelijk. Want ik ben juist een echt mensenmens. Ik hecht mezelf. Ga een band aan. Dat is wie ik ben. En als snel merkte ik dat ik niet goed kon werken als ik me niet hecht. Dus bleef ik weer bij mezelf. en zo vonden mijn werk, de  leerlingen en mijn collega's weer een weg naar mijn hart waar ze zich heerlijk nestelde. Ik werkte 7 dagen in de week. 5 op school en in het weekend nog op een zorgboerderij omdat we het financieel hard nodig hebben. En omdat het leuk is! ik hecht me ook aan dieren! en zij gelukkig ook aan mij haha!
Het kwam dus toch nogal onverwacht dat er op de locatie waar ik werkte geen plaats meer voor me was. au! toch  heel pijnlijk! gelukkig was er wel nog een plaatsje op een andere locatie en daar maakte ik dankbaar gebruik van. Daar ging ik naast rekenen al snel ook tijdelijk Nederlands geven. En toen dat bijna stopte kreeg ik te horen dat ik voor 3 uurtjes PSO mocht gaan geven op mijn vorige locatie! Dat was goed nieuws! En dat is waar ik nu sta. ik geef rekenen, een beetje Duits en PSO. Tijdelijk.... tot aan de zomervakantie als ik geluk heb..... en dan.... houdt het op.... Helaas.... Want ik wil niet weg. maarja....


Het leven van een leerkracht/docent zonder vaste baan is enorm zwaar. het is druk /hectisch en zeer wisselend. Maar toch blijft lesgeven mijn passie en wil  ik hierin door. Of het nu een vaste baan is, of vervangingen blijven. Ik hou van dit werk. en ik heb het er graag voor over. Al zou ik het wel enorm fijn vinden als ik onderhand een beetje vastigheid zou hebben haha!


heel veel liefs
Vivi