Druk

Het is alweer erg lang geleden dat ik een stukje heb geschreven voor op mijn blog. Niet omdat ik er geen zin in had, niet omdat ik niets te schrijven had, maar puur omdat mijn leven ineens enorm hectisch werd met veel veranderingen en dus ook erg druk werd. Ik vond werk.


Tijdelijk weliswaar maar toch werk. Ik was dolgelukkig. Maar al snel hield mijn werk op en begon ik aan een cursus om mijn kansen op een nieuwe baan te vergroten. Ik behaalde mijn certificaat, mijn man en kinderen kregen een auto ongeluk (gelukkig was iedereen ongedeerd maar toch enorm schrikken) en ik vond weer werk.


WEER vervanging dus WEER maar tijdelijk. Maar toch! Ik was weer enorm blij! Dit keer was het werk binnen het voortgezet onderwijs. Ik moest rekenen geven aan de klassen die een uur uitval hadden. Ik bezwoer mezelf dat ik me niet te veel zou gaan hechten. Niet aan leerlingen en niet aan mijn collega's. Want ik wist ook dat ik weer weg zou moeten, alleen nog niet wanneer. Dat maakt het niet makkelijk. Want ik ben juist een echt mensenmens. Ik hecht mezelf. Ga een band aan. Dat is wie ik ben. En als snel merkte ik dat ik niet goed kon werken als ik me niet hecht. Dus bleef ik weer bij mezelf. en zo vonden mijn werk, de  leerlingen en mijn collega's weer een weg naar mijn hart waar ze zich heerlijk nestelde. Ik werkte 7 dagen in de week. 5 op school en in het weekend nog op een zorgboerderij omdat we het financieel hard nodig hebben. En omdat het leuk is! ik hecht me ook aan dieren! en zij gelukkig ook aan mij haha!
Het kwam dus toch nogal onverwacht dat er op de locatie waar ik werkte geen plaats meer voor me was. au! toch  heel pijnlijk! gelukkig was er wel nog een plaatsje op een andere locatie en daar maakte ik dankbaar gebruik van. Daar ging ik naast rekenen al snel ook tijdelijk Nederlands geven. En toen dat bijna stopte kreeg ik te horen dat ik voor 3 uurtjes PSO mocht gaan geven op mijn vorige locatie! Dat was goed nieuws! En dat is waar ik nu sta. ik geef rekenen, een beetje Duits en PSO. Tijdelijk.... tot aan de zomervakantie als ik geluk heb..... en dan.... houdt het op.... Helaas.... Want ik wil niet weg. maarja....


Het leven van een leerkracht/docent zonder vaste baan is enorm zwaar. het is druk /hectisch en zeer wisselend. Maar toch blijft lesgeven mijn passie en wil  ik hierin door. Of het nu een vaste baan is, of vervangingen blijven. Ik hou van dit werk. en ik heb het er graag voor over. Al zou ik het wel enorm fijn vinden als ik onderhand een beetje vastigheid zou hebben haha!


heel veel liefs
Vivi

scrooge

scrooge 

Het  is alweer 4 maanden geleden dat we de afsluiting hadden van scrooge de musical. Het avontuur dat ik samen met STEMP ben aangegaan na de productie van the sound of music. Het is altijd spannend om een nieuw project in te gaan. Kom ik wel door de audities heen? krijg ik wel een (leuke) rol? Is de cast nog wel net zo gezellig als de vorige keer?






 Of je nu eerder ene hoofdrol hebt gehad of niet, voor mij bleef het precies hetzelfde. Ik wilde zoooo graag meedoen dat ik bij de audities niet voor 1 rol auditeerde, maar voor alle vrouwelijke rollen die maar enigszins in mijn leeftijdscategorie paste. Een hele dag was ik aanwezig en deed ik de ene na de andere auditie. Dat op zich was al een heerlijke ervaring. Oude bekenden terugzien en bijkletsen, nieuwe mensen leren kennen.... me helemaal uit kunnen leven tijdens de audities zelf en wat voor mij het belangrijkste was... het bestuur en de regisseuse ervan kunnen overtuigend at ik meer dan 1 soort rol kan spelen.






En dat lukte! ik werd gevraagd om 2 rollen voor mijn rekening te nemen die qua karakter enorm uit elkaar lagen. Een moederrol die mij van nature al op mijn lijf geschreven is, en de rol van bourgondische en uitbundige dame. een echt feestbeest. Wat een vette uitdaging was dat! Nee het was geen hoofdrol, maar dat interesseert mij helemaal niet. Als ik mezelf maar kan uitdagen in een rol om me verder te ontwikkelen, meer te leren.
En doordat ik veel minder vaak het podium op hoefde, kwam ik erachter dat ik in de vorige productie aardig wat had gemist aan bonding met de rest van de cast. Een heel nieuwe ervaring maar net zo leuk.






het was weer een prachtige ervaring en een geweldig avontuur om te zien hoe een groep mensen vanuit het niets zoiets krachtigs en moois neer kunnen zetten. Als een taart die wordt gebakken, vanaf de bloem tot een volledig gedecoreerde taart met kers om het af te maken. De foto's zal ik ook zeker plaatsen zodra het me lukt.






Ik kijk nu al uit naar de volgende productie en ik hoop maar dat ik ook hier weer deel van uit mag maken.

hoog sensitieve kinderen

onder het tabblad gezin en opvoeden heb ik ditmaal een artikel geplaatst over hoog sensitieve kinderen. Hierin vertel ik niet alleen wat het inhoud en waar je rekening mee kunt houden bij de opvoeding, maar vertel ik ook mijn eigen ervaring met mijn hoog sensitieve kinderen. Ik denk dat het voor velen zal zorgen voor herkenning en hoop dat jullie er iets aan hebben.

 

Heel veel liefs

Vivi van Eekelen

innerlijke kracht

Lieve allemaal,

 

Deze is om te laten zien dat ik, Vivi van Eekelen, ook maar een mens ben. Iemand die net als iedereen niet altijd de kracht in zichzelf kan vinden in moeilijke situaties, maar dit wel altijd zal blijven proberen. Want in lastige situaties komen alle emoties voorbij tot je de weg hebt gevonden om met zo'n situatie te dealen. Dit kost een hoop. kruim en doorzettingsvermogen. Sommige dagen  sta je heel sterk en kun je alle problemen aan, maar soms is het even zoeken omdat je die kracht die je in je hebt, even niet kan vinden.

 

Soms denk ik dat ik niet in deze maatschappij pas. Een maatschappij waarin de rijken steeds rijker worden en de armen steeds armer. Waarin het niet meer 1 voor allen en allen voor 1 is maar ieder voor zich. En waardoor egoïsme en hardheid hoogtij vieren.

 

Maar dan vind ik de kracht in mezelf weer terug en bedenk ik me dat ik juist, samen met vele anderen onder jullie, de tegenhanger voor deze maatschappij vorm. Want er zijn voldoende mensen die wel aan anderen denken, waarbij niet alles om geld draait maar die juist hun passie volgen en sociaal in het leven staan. Juist deze mensen lijken de dupe te worden van de huidige crisis. En raken hun baan kwijt, komen daardoor in de financiële problemen en komen voor steeds grotere zorgen te staan. Maar ik ben van mening dat juist wij ook de kracht hebben om weer omhoog te klimmen en deze situatie het hoofd te bieden!

innerlijke kracht

 

in een stroom van tranen

spreekt frustratie over onmacht

van het missen van de daadkracht

zich geen weg naar boven te kunnen banen.

 

Op een eiland van rust

ligt de bron van acceptatie

het begin van transformatie

maakt je meer en meer bewust.

 

In een vlaag van woede

spreekt de wil om te vechten

en zo de strijd te beslechten

om voor de ondergang te behoeden.

 

Op een wolk van liefde en vertrouwen,

spreekt de moed om te overwinnen

steeds weer op nieuw te beginnen

en een nieuwe toekomst te aanschouwen.

 

 

Ik hoop dat dit voor sommigen onder jullie een steun kan betekenen in zware tijden. Of die nu met de nationale crisis te maken hebben of met een persoonlijke crisis op welk gebied dan ook. Voor de anderen hoop ik dat dit gewoon een mooi stuk tekst was die je herinnert aan het innerlijke gevecht dat soms gevoerd wordt.

 

 



(de balans van water en vuur in jezelf volgens Vivi van Eekelen)

 

heel veel liefs

Vivi van Eekelen

ik ben ik

Laatst was ik even noodgedwongen op de zolder, en net als bij zoveel zolders, is ook die van ons een enorme bende. Een opeenstapeling van je verleden en alles daarvan dat je niet over je hart kon verkrijgen om weg te gooien. En terwijl ik daar eigenlijk op zoek was naar heel iets anders. Kwam ik daar een doosje tegen met al mijn oude dagboeken en gedichtenbundels. Natuurlijk kon ik het niet laten om even door deze kleinoden heen te snuffelen en fragmenten van wat ik geschreven had te lezen. OEI! Wat was ik een zwaar op de hand liggend persoontje zeg! Maar dat is ook niet gek als ik bedenk hoe ik dit leven tot nu toe ben doorgekomen. Toch, als ik die krabbels lees, Waarin werkelijk alle emoties van een jong leven naar boven komen, soms vrolijk en verliefd, maar net zo vaak ook zwaar. Dan trekt er een glimlach om mijn mond. Want man, wat heb ik veel kunnen leren al in mijn leven en wat heb ik geknokt om mezelf te leren kennen. Te ontdekken wie ik ben. En hoewel het toen echt niet zo fijn was en ik soms diep ongelukkig kon zijn, ben ik trots omdat ik nooit heb opgegeven, nooit mijn eigen ik heb verloochend en iedere ervaring heb aangegrepen om ervan te leren en er sterker van te worden. Ik blijf door leren, mezelf ontwikkelen. de rest van mijn leven, iedere dag weer. En al is het soms net zo zwaar als dat het licht kan zijn. Ik geniet van de weg die leven heet.  

Even iets uit de oude doos om over na te denken tussendoor:

Ik ben ik:

 



Ik ben ik en niet een ander,

want een ander is zichzelf,

toch ben ook ik mezelf

dus waarom ben ik dan ik?

 

Ik ben ik en niet een ander,

want een ander is niet ik,

maar een ander noemt zich ik,

toch is er maar 1 ik, en dat ben ik.

maar waarom niet een ander?

 

Ik ben ik omdat ik mezelf ben,

toch is een ander ook zichzelf, maar kan niet ik zijn,

Want ik ken maar 1 ik en dat ben ik,

en zeker niet een ander.

 

 

 

jaja, zo diep dacht ik toen al. Noem het filosofisch, noem het wazig... maar het omschrijft wel de vraag denk ik waar veel mensen ergens in hun leven tegenaan lopen. De vraag Wie ben ik echt? Hier nog een kleintje dan in dezelfde trant:

 

Een ander Ik:

 

Als een ander ik zou zijn,

was ik niet mezelf,

Maar als ik niet mezelf zou zijn,

was ik nog geen ander.

 

 

Ik zeg... Diep... heel diep...

Leuk en leerzaam om af en toe terug te kijken op de weg die je hebt afgelegd. Want wat ik zo bijzonder vind, is dat alles wat we in ons leven meemaken, iedere positieve en negatieve ervaring waar we deel van uit hebben gemaakt, vormt ons tot de persoon die we zijn, en geeft ons de levenslessen, die we kunnen leren om ons door te blijven ontwikkelen en steeds wijzer te worden in kennis, zelfkennis en gedrag.

 

 



(gewoon omdat dit alles zegt over hoe ik momenteel in het leven sta)

 

heel veel liefs

Vivi

 

 



 

nieuw artikel : Kinderen, de spiegel van jouw ziel

Zoals jullie weten ben ik er nog niet achter hoe je op verschillende pagina's nieuwe artikelen kunt plaatsen. Vandaar dat ik dit artikel gewoon boven het andere heb getypt. En vandaar ook dat ik hier een berichtje plaats dat ik weer iets nieuws heb geschreven. Vergeef me mijn klungelachtigheid (hmmm. goed woord voor scrabbel, al vrees ik dat het nog niet in het woordenboek staat.) maar het komt vanuit een goed en welwillend hart. Wanneer je op een artikel wilt reageren weet dan dat dat altijd van harte welkom is. Zolang het maar met respect gebeurt. Dus ik zou zeggen: Wie geinteresseerd is, ga lekker lezen.

heel veel liefs
Vivi

Vivi van Eekelen: gezin en opvoeden

Vivi van Eekelen: gezin en opvoeden: Genieten met de kinderen Iedereen die het voor recht heeft om moeder te worden weet het... Een kind veranderd je leven en je kijk op het... 

Kijk voor dit artikel onder mijn tabbladen: gezin en opvoeden